εφώμαλος

ἐφώμαλος, -ον (Μ)

ομαλός, επίπεδος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ὁμαλός. Το -ω- λόγω εκτάσεως εν συνθέσει (πρβλ. αν-ώμαλος)].